Zmar³ Piotrek Radoñ. Niedawno na naszym portalu umie¶cili¶my tekst o nim i jego dzielnym ojcu, który nosi³ go na w³asnych rêkach, aby móg³ uczyæ siê i zdobyæ zawód. Uda³o siê zebraæ pieni±dze na protezy. Piotrek walczy³ ze wszystkich si³ - mia³ tylko 21 lat...

 

Ale by³o warto... By³o warto pisaæ o tym wspania³ym m³odym cz³owieku, który mimo ciê¿kiej choroby, trudnych warunków, chcia³ zmierzyæ siê z ¿yciem.
Warto by³o pisaæ o jego wspania³ych rodzicach, woli ¿ycia i pogodzie ducha, która nie pozwoli³a mu poddaæ siê, mimo ¿e wielu, wielu z nas na jego miejscu pozosta³oby w czterech ¶cianach domu.
Z czego warto siê cieszyæ? ¯e dziêki Wam - wszystkim, którzy odpowiedzieli¶cie na apel Piotrka - jego ostatnie tygodnie by³y pe³ne nadziei, rado¶ci i wiary w przysz³o¶æ. Nie by³ sam. Nawet - kiedy z³o¿ony chorob± - le¿a³ ju¿ w szpitalu, cieszy³ siê, ¿e dosta³ upragnion± pracê, sp³aci³ d³ugi - planowa³ zmiany w swoim ¿yciu.
I tym razem nie bêdê wdawa³ siê w dyskusjê z lud¼mi, którzy zarzucali temu ch³opakowi oszustwo, próby wykorzystywania choroby i inne bzdury, które wypisywali w komentarzach.

Piotrek pewnie idzie ju¿ na w³asnych nogach niebiañsk± drog± i pozdrawia nas w³asnymi rêkami...
Zostanie w naszej pamiêci.